فرهاد تجری:آگاهی‌بخشی مبارزه‌ای در جهت پیشگیری از گرایش به موادمخدر

آگاهی‌بخشی مبارزه‌ای در جهت پیشگیری از گرایش به موادمخدر          

اجتماعی کردن مبارزه با موادمخدر و درگیرکردن تمام سازمان‌ها و ‏اقشار جامعه با پدیده شوم مواد مخدر رویکرد جدید دکتر رحمانی فضلی ‏به عنوان دبیرکل ستادمبارزه با موادمخدر است.            

 

به گزارش گروه انتظامی و حوادث خبرگزاری برنا و به نقل از ستاد مبارزه با مواد مخدر، اجتماعی کردن مبارزه با موادمخدر و درگیر کردن تمام سازمان‌ها و ‏اقشار جامعه با پدیده شوم مواد مخدر رویکرد جدید دکتر رحمانی فضلی ‏به عنوان دبیرکل ستاد مبارزه با موادمخدر است. این رویکرد ‏باعث شده که همه جوانب موادمخدر شفاف‌سازی شده، مردم عمق ‏فاجعه را ببینند و به جای آن که اطلاعات درگوشی و اشتباه ‏دهان به دهان بچرخد، اطلاعات درست و اصولی از طریق رسانه‌ها و ‏به صورت رسمی منتشر شود.‏
نایب رئیس کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس هشتم شورای اسلامی با اشاره به این رویکرد ‏می‌گوید: رویکرد اجتماعی کردن مبارزه با مواد مخدر یک سیاست و راهبرد ضروری، ‏حیاتی و اثرگذار در ارکان مختلف کشور است. به همین جهت تدبیری ‏که اندیشیده می‌شود باید جامع باشد و از همه ظرفیت‌های نهادهای ‏مدنی، دستگاه‌های حاکمیتی و نظام برای مبارزه با این پدیده ‏شوم بهره‌گیری کند. ستاد مبارزه با موادمخدر به عنوان دستگاه ‏سیاست‌گذار، محل مشورت، اعمال سیاست و تعیین راهبرد برای ‏مبارزه با موادمخدر (به عنوان آفت ملی و بین‌المللی) هر چقدر ‏بتواند حوزه نفوذ و بهره‌گیری از ظرفیت نهادها و دستگاه‌های ‏مختلف کشور را گسترش دهد، تدبیر عاقلانه و هوشمندانه‌ای است.‏

فرهاد تجری در ادامه می‌افزاید: امیدواریم با این رویکرد اصولی ‏که وزیر کشور به عنوان دبیرکل ستاد مبارزه با موادمخدر پیش ‏گرفته‌اند توفیقات لازم در این حوزه به دست بیاید . برای مبارزه با ‏مواد مخدر نمی‌توان تنها به ابزار تحکمی و خشن متکی بود. لازم است در ‏کنار آن از ابزار نرم فرهنگسازی، اشخاص مدنی، خانواده، ‏محیط‌های علمی و دانشگاهی و در کل از ظرفیت عمومی جامعه ‏استفاده شود تا در امر مبارزه با تهدیدی که سلامت روحی و ‏روانی، اقتصادی، فرهنگی جامعه را نشانه رفته، موفقیت حاصل ‏شود.‏

به گفته این نماینده سابق مجلس، یکی از جهات صحیح ‏مبارزه با هر معضلی از جمله موادمخدر آگاهی و اشراف جامعه به ‏جوانب امر است. اطلاع‌رسانی صحیح در مورد مضرات، تهدیدها و ‏قباحت‌هایی که موادمخدر می‌تواند به عنوان یک ناهنجار اجتماعی ‏داشته باشد، یک ضرورت است. در بسیاری از موارد همین ‏اطلاع‌رسانی‌ها باعث پیشگیری می‌شود و قاعدتا اگر بخواهید ‏اطلاع‌رسانی را نادیده بگیرید مبارزه با معلول می‌شود، نه علت ‏اصلی این پدیده شوم. اگر ریشه‌های این مقوله را به اطلاع ‏مردم برسد، در بسیاری از موارد نیازی به ورود مسئولان یا ‏برخورد‌های خشن و تند نیست و آگاهی‌بخشی می‌تواند خودش ‏مبارزه‌ای در جهت پیشگیری از گرایش به موادمخدر باشد. البته ‏این برخوردهای تند به بخش خاصی (تولید‌ و توزیع‌کنندگان ‏موادمخدر) معطوف می‌شود که لازم و ضروری هم به نظر می‌رسد.‏

فرهاد تجری ادامه داد : خلاء ‏اطلاع‌رسانی اصولی قابل لمس است و رسانه‌ها نتوانستند در این ‏عرصه اثرگذاری مفیدی داشته باشند. با توجه به نگاه و ‏راهبرد دبیرکل ستاد مبارزه با موادمخدر قاعدتا ‏بهره‌گیری از اطلاع‌رسانی هم یک ضرورت است. امر مبارزه با موادمخدر ‏یک امر فراتر از حوزه نفوذ ناجا و نیروی انتظامی است. باید ‏از فضای فرهنگی، رسانه‌ای، صدا و سیما به عنوان رسانه ملی، ‏مطبوعات و حتی در قالب تبلیغات برای پیشگیری استفاده کرد. از ‏طرفی توجه و تذکر ائمه جمعه و مسئولان، بیان مصادیق، استفاده ‏از تجربیات دیگران و نشان دادن آثار و تبعات منفی موادمخدر ‏را می‌توان خیلی نرم به جامعه و به وی‍ژه جوانان و نوجوانان ‏منتقل کرد.‏

این نماینده سابق مجلس با اشاره به این که گاهی یک آفت تهدید ‏کننده در جامعه با زندگی افراد ارتباط دارد، می‌گوید اگر ‏مسئولین یا افراد ذیربط به آن نپردازند، آن آفت آثار و ‏تبعات شدیدتری را در جامعه در پی خواهد داشت. چه اشکالی دارد این موارد ‏را برای قشر جوانی که به لحاظ غفلت، عدم آگاهی، معضلات خاص ‏روانی و فرهنگی و... در دامن اعتیاد گرفتار شدند، توضیح ‏داد و هشدارهای لازم را به آنها بدهیم؟ ناخالصی‌هایی که در ‏موادمخدر صنعتی جدید وجود دارد آثار جسمی و روانی سنگین‌تری را ‏برای اشخاص، خانواده و حتی جامعه به دنبال خواهد داشت. ضمن ‏آن که هزینه‌های بهداشتی و مالی سنگینی را در پی خواهد داشت و ‏سرمایه‌های جامعه (جوانان) را به تباهی خواهد کشاند.‏

فرهاد تجری بر این باور است که شناسایی مصرف‌کنندگان و ‏نظام‌مند کردن آنها باعث پیشگیری از آلوده شدن طیف‌ جدید ‏می‌شود. لازم است از تجربیات جوامع دیگر و گذشته جامعه خودمان ‏بهره‌گیری شود تا در این مسیر برنامه‌ریزی دقیق و درستی به انجام برسد ، ما همیشه به دنبال بستن مسیر بودیم و برای هدایت افرادی ‏که به موادمخدر روی آورده‌اند، برنامه‌ای نداشتیم. لازم است ‏دستگاه های اجرایی با اطلاع‌رسانی وسیع خدماتی ارائه دهند که ‏آثار و تبعات سنگین‌‌تری برای جامعه در پی نداشته باشد و ورود ‏به این حوزه را محدود کنند. اگر افرادی که در معرض هستند ‏‏(به نوعی بیمار تلقی می‌شوند) را محدود کنیم و بقیه افراد را ‏از خطرات موادمخدر به وی‍ژه موادمخدر صنعتی آگاه کنیم، به نوعی ‏در امر مبارزه با موادمخدر توفیق پیدا کرده‌ایم. وقتی جوانان ‏از موادمخدر استقبال نکنند به طور حتم فرقی نمی‌کند که خالص ‏باشد یا ناخالص، بلااستفاده روی دست تولید و توزیع‌کنندگان ‏خواهد ماند.